About me & tennis

...ผมชื่อสราวุฒิ ดุลยคุปต์ ชื่อเล่นจริงๆว่าฮ่องเต้ (แบบว่าไม่เคยมีใครรู้...ฮ่าฮ่า^^) ปกติเพื่อนๆก็เรียกผมว่าเต้อยู่แล้ว เป็นคนจังหวัดอุบลราชธานีมาแต่กำเนิด แต่เตลิดมาเรียนมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒที่กรุงเทพฯ (และนครนายกด้วย...ไกลมากกกกกกก)มีพี่น้อง3คน น้องชายหนึ่งคนกับน้องสาวหนึ่งคน คุณพ่อคุณแม่ทำงาน...(ไม่ต้องบอกละเอียดขนาดนี้ก็ได้มั้ง...ฮ่าฮ่า) ผมเป็นคนที่ชอบดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือการ์ตูน ชอบเล่นกีฬามาตั้งแต่เด็กๆทั้งว่ายน้ำ(เคยเป็นนักกีฬาเขตด้วยนา) วิ่งแข่ง(อันนี้เป็นกีฬาสีในโรงเรียน) ฟุตบอล(ร่วมทุกครั้งที่มีการแข่งระหว่างห้อง...ที่จริงเป็นคนชวนเพื่อนๆร่วมทีมด้วยซ้ำ) แบดมินตัน ปิงปอง ซอฟท์บอล เทนนิส กอล์ฟ ...ที่บอกมาทั้งหมดนั้นแค่พอเล่นได้นะครับ...ฮ่าฮ่า...(ดูเหมือนผมจะถนัดกีฬาที่มีไม้กะลูกกลมๆนะ...ก็แบบว่าผมตัวเล็กน่ะครับ...เลยต้องมีเครื่องทุ่นแรง ^0^) แต่ที่จริงจังก็มีอยู่2อย่าง คือว่ายน้ำช่วงอยู่ประถมจนถึงมัธยมต้นกับเทนนิสที่เริ่มตอนมัธยมปลาย ที่ผมจะพูดถึงก็คือเทนนิสนี่แหละครับ

...ซึ่งผมได้เริ่มเรียนเทนนิสครั้งแรกเมื่อตอนปิดเทอมก่อนขึ้นมัธยมศึกษาปีที่4 ตอนนั้นผมก็ห่างจากการว่ายน้ำได้สักพักแล้ว พ่ออยากลองให้เล่นกีฬาอื่นดูบ้างเลยส่งผมไปเรียนเทนนิส จากการเรียนได้3เดือนผ่านไป ขณะนั้นกำลังจะมีการจัดแข่งเทนนิสพัฒนาฝีมือที่จังหวัดอุบลฯ ครูที่สอนเทนนิสผมก็ถามผมว่า "จะลองลงแข่งดูมั้ย" ผมนิ่งไปสักพัก *0* คิดในใจว่า (หาาาาาา...จริงหรือเนี่ย...พึ่งเรียนได้แค่3เดือนเองนะครู) แต่ผมก็เป็นประเภทชอบลองสิ่งใหม่ๆอยู่แล้ว เลยตอบตกลงไป.........พอถึงช่วงแข่งจริง ผมตื่นเต้นมากครับ ลงไปสนามปุ๊บ นึกอะไรไม่ออก ตีก็ไม่ค่อยจะลง เสิร์ฟก็สุดยอดจะเบี้ยว คุมแรงก็ไม่ได้ ...สุดท้ายคือ แพ้เละตกรอบแรกครับ (-_-) รู้ตัวเองตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ได้ลง...ฮ่าฮ่า...แต่ความรู้สึกที่ติดมาจากการแข่งนั้นคือ ความสนุกและตื่นเต้นครับ ผมรู้สึกดีมาก ได้ลงแข่งจริง มีคู่ต่อสู้ที่ให้เราต้องเอาชนะ ได้คิดว่าควรจะทำยังไง จะตียังไงให้ได้แต้ม จะทำยังไงให้คู่แข่งเหนื่อยบ้าง ไม่ใช่เราวิ่งเหนื่อยคนเดียว (วิ่งคนเดียวทั้งแมตช์...ฮ่าฮ่า) ผมเลยมีความรู้สึกเอาจริงเอาจังกับการเล่นเทนนิสตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

...นี่ก็เป็นการเขียนบล็อกครั้งแรกในชีวิตของผมเลย ผมอาจจะโม้เรื่องเกี่ยวกับชีวิตของผมไปสักหน่อยนะครับ(ก็อยากเกริ่นนำนี่นา...นี่แค่เล็กน้อยนะเนี่ย o_o)...เอาความคิดตัวเองลงไปในการเขียนด้วย แหะๆ...ครั้งต่อๆไปผมจะปรับปรุงและเพิ่มเติมสีสันบล็อกของตัวเอง ครั้งนี้นำด้วยตัวหนังสืออย่างเดียวก่อนนะครับ สุดท้ายก็มีเพลงเพราะๆมาฝากทุกคนด้วยนะ เจอกันใหม่ครั้งต่อไปครับ...

ชื่อเพลง เจ็บและชินไปเองของ ETC นะครับ ^^